نسبت پرتاب پروژکتور هنگام نصب پروژکتورها برای کنترل اندازه

با این حال، سیاه ترین سیاهی در یک تصویر نمایش داده شده به میزان تاریک بودن صفحه بستگی دارد. به همین دلیل، برخی از ارائه دهندگان و برنامه ریزان فضای ارائه، قیمت پروژکتور صبا ترانس صفحه های خاکستری را ترجیح می دهند، که کنتراست درک بالاتری ایجاد می کند. تعادل این است که پس‌زمینه‌های تیره‌تر می‌توانند تن رنگ‌ها را از بین ببرند. گاهی اوقات مشکلات رنگ را می توان از طریق تنظیمات پروژکتور تنظیم کرد، اما ممکن است به اندازه پس زمینه سفید دقیق نباشد.

نسبت پرتاب

نسبت پرتاب پروژکتور هنگام نصب پروژکتورها برای کنترل اندازه نمایشگر پیش بینی شده استفاده می شود.[1] به عنوان مثال، اگر نسبت پرتاب 2:1 باشد و پروژکتور 14 فوت از صفحه نمایش فاصله داشته باشد، عرض نمایشگر 7 فوت خواهد بود.

تاریخ

آزمایش‌های اولیه با کریستال‌های مایع برای تولید تصویر ویدئویی توسط جان آ. ون راالت در آزمایشگاه RCA در سال 1968 انجام شد.مفهوم او بر اساس آدرس دهی پرتو الکترونیکی برای تولید یک الگوی شارژ الکترونیکی مربوط به یک تصویر ویدئویی بود که به نوبه خود لایه LC یک سلول LC ​​بازتابنده را کنترل می کرد. آدرس دهی پرتو الکترونیکی به یک CRT با یک صفحه اصلاح شده برای ایجاد یک الگوی شارژ روی سطح آن نیاز دارد. هیچ کاربرد عملی این مفهوم برای اهداف طرح ریزی شناخته شده نیست. با این حال، مفهوم مشابهی برای هدهای چاپ بدون LCD استفاده شد.

اولین آزمایش‌ها با یک ال سی دی ماتریسی با هدایت مستقیم و انتقال دهنده با استفاده از پروژکتور اسلاید تبدیل شده توسط پیتر جی وایلد که در تحقیقات Brown Boveri در سوئیس کار می‌کرد، در سال 1971 انجام شد. یک پروژکتور در حال کار در کنفرانس SID 1972 در سانفرانسیسکو نشان داده شد. از آنجایی که LCD های غیرفعال مستقیم (بدون ترانزیستورهای لایه نازک) در تقاطع های ماتریس قادر به نمایش تصاویر با وضوح کافی برای تصاویر ویدئویی نبودند، ترکیبی از یک تصویر ثابت همراه با یک ماتریس LCD برای عناصر متغیر پیشنهاد شد. یک پروژکتور LC برای برنامه های خاص اتاق کنترل، [4] با پتنت مربوطه که در 3 دسامبر 1971 در سوئیس ثبت شد.